CONTENIDO PRINCIPAL DE LA PÁGINA:
Hasta el siglo XVI los mismos tipos de cañones que se empleaban en tierra se utilizaban también en la mar, pese a que por su gran peso y movilidad a la hora de disparar suponían un alto riesgo para el barco. Los avances en la navegación y la tecnología permitieron la construcción de naves de mayor eslora y solidez que podían ir fuertemente armadas, algunos buques del siglo XVIII superaron los 100 cañones. Ante esta demanda, la artillería naval también fue evolucionando hacia cañones de menor tamaño y un sistema de cureñas que, debidamente atadas, permitía una menor movilidad en el combate y un uso más seguro. Esto trajo consigo cambios en las tácticas navales, pasado de la práctica del abordaje a los combates a distancia.
Pese a que hasta finales del siglo XVII el cañón de bronce fue considerado como el arma naval por excelencia, la necesidad obligó a dotar a muchos barcos de cañones de hierro fundido bastante más baratos que los de bronce.
Urgulleko gazteluko plataforman itsasontzietako kanoi motz sorta bat ikus daiteke; 110 cm inguru dira luze, eta 13 mm-ko kalibrea daukate. Historiaren Etxearen barruan ere badira ale batzuk, luzexeagoak, irozori edo kanoi-etxe gainean muntatuta. Aurrekargako armak dira, burdinazko bolak botatzen zituztenak.
XVI. mendera arte, lehorrean erabiltzen ziren kanoi mota berak erabiltzen zituzten itsasoan, nahiz zuten pisuagatik eta tiro egiteko uneko mugikortasun handiagatik oso arriskutsu gertatzen ziren ontziarentzat berarentzat. Nabigazioko eta teknologiako aurrerapenek ontzi luzeagoak eta sendoagoak eraikitzea ahalbidetu zuten. Horiek goitik behera armatuta joan zitezkeen, eta XVIII. mendeko ontzi batzuk 100 kanoi baino gehiago edukitzera iritsi ziren. Horrenbesteko eskaera zuela eta, ontzi artilleriak ere eboluzioa izan zuen, neurri txikiagoko kanoietara eta beste irozori edo kanoi-etxe sistema batzuetara joz; irozori horiek, behar bezala loturik, borrokan kanoiak horrenbeste ez mugitzea eta erabiltzen seguruagoak izatea ekarri zuten. Eta itsas taktikek ere aldatu behar izan zuten, abordatzearen praktikatik urrutitiko borroketara igaroz.
XVII. mendearen amaiera arte brontzezko kanoia izan bazen ere itsasontzietako arma nagusia, beharrak premiaturik ontzi asko burdinurtuzko kanoiz hornitu behar izan zituzten, brontzezkoak baino merkagoak ziren eta.
CABECERA DE LA WEB:
PIE DE PÁGINA:
Menú auxiliar:
San Telmo Museoa. 2023 copyright ©
AYUDAS A LA NAVEGACIÓN: